Annelies had net een vreselijke dag achter de rug. Een warme dag binnenzitten op een muf kantoortje om naar het gezeur van boze klanten te luisteren had haar volledig uitgeput. Gelukkig was het weekeinde, hoewel ze niet goed wist of ze daar nu blij om moest zijn. Oké, ze kon lekker uitslapen, maar wat moest ze verder gaan doen ? Annelies woonde al enige tijd alleen. Ze had haar vriend buitengezet nadat die haar voor de zoveelste keer had bedrogen. Toch dacht ze soms dat ze hem vreselijk miste, of was het nu gewoon de eenzaamheid in het algemeen die haar naar hem deed verlangen. Ze hield het meestal maar bij die laatste conclusie en onderhield geen contact meer met hem. Nadat ze was thuisgekomen en een magnetronhapje had verorberd, was ze televisie gaan kijken. Ze had zichzelf een glaasje rode wijn ingeschonken en was onderuitgezakt in de bank gaan zitten. Zo viel ze dan ook kort daarop in slaap. Woelend als een onrustig kind lag ze te dromen hoe die mooie jongen van de postkamer haar borsten streelde.

Elke beweging die hij maakte voelde ze tot in haar tenen. Haar hele lichaam voelde de tedere handen van die jongen zachtjes rond haar tepeltje cirkelen. Hij streelde haar half lange blonde haren en beet zachtjes in haar oorlelletje. Ze beefde van genot. Sinds ze alleen was had ze steeds vaker van die dromen. Dat was wel fijn, maar als ze dan opstond was ze ook meteen zo ontzettend opgewonden, en dan waren de jongens uit haar dromen natuurlijk nergens te bekennen. Ze lag met een hand aan haar dijbeen en streelde zichzelf in haar slaap. Ze droomde hoe de jongen, die Frans heette, met zijn vingers door haar haren streelde, terwijl ze elkaar vurig kusten. Opeens ging de deurbel. Ze schrok wakker, maar besefte nog niet direct dat het de deurbel was die haar deed ontwaken. Opnieuw klonk de deurbel. Annelies sprong op en strompelde naar de voordeur. Ze opende de deur en Marleen stormde direct binnen. “Hoi, hoe gaat ie”, riep ze enthousiast. Marleen was een echte hartsvriendin van Annelies.

Ze was dan ook kind aan huis en kwam altijd zo laconiek binnengelopen. “Ik eh… ik ben eigenlijk net wakker…”, zei Annelies met een schorre stem. Ze was nog opgewonden van haar droom en voelde haar hals gloeien. Marleen kwam de laatste tijd wel vaker op bezoek. Ze had ook een tijdje samengewoond, maar het klikte niet meer zo met haar vriendje. Hij was altijd alleen maar met zijn vrienden van de voetbal bezig. Ze zag hem eigenlijk nooit. Uiteindelijk besloot ze dan om maar weer alleen te gaan wonen. Als Marleen zich eenzaam voelde kwam ze steevast bij Annelies op bezoek. Samen spraken ze altijd honderduit over de leuke jongens die ze gezien hadden, en de dingen die ze meegemaakt hadden. Marleen zei; “Ik heb vannacht toch zo vreemd gedroomd… Ik moet er wel met iemand over praten…” Annelies begaf zich naar de keuken en haalde een glas. “Je wilt toch ook wel een glaasje rode wijn?”, brulde Annelies vanuit de keuken. “Ja hoor, lekker !”, riep Marleen terug. Annelies schonk de twee glazen vol en zei opgewonden; “Wel, vertel ! Vertel het maar aan Liesje !” Marleen keek ineens wat bedeesd en zei op een ernstige manier; “Het is helemaal niet spectaculair of zo hoor. Het is zelfs ontzettend ingewikkeld…” Annelies keek Marleen diep in haar donkere ogen, hield haar schouder vast en zei terwijl ze zachtjes kneep; “Sorry, vertel het maar…”